Over waarom imkers rondlopen, schreef ik de vorige keer. Daarom zal ik het vandaag hebben over de nuances van het kiezen van een plaats voor een bijenteelt.
De imker weet van tevoren wanneer en op welke planten die hij zal zetten zijn bijenstal zal plaatsen. De bepaling van het schema voor de hele zomer begint al in het voorjaar.
Om een bijenvolk te planten, heeft de imker het volgende nodig:
⠀ ✅ toestemming van de eigenaar van het land;
⠀ ✅ als het een bos is, dan toestemming van de boswachter;
⠀ ✅ paspoort bijenteelt;
✅ ✅ helpen dat de bijen gezond zijn;
⠀ ✅ Veterinaire toestemming om te migreren.
Dit is een ander feit dat een nomadische imker onderscheidt van een stationaire imker, omdat deze niet de volledige lijst van deze documenten hoeft te hebben.
Hij geeft de bijen zelden of nooit ter dood voor analyse, dus als de bijen wat pijn hebben opgelopen, weet zo'n imker het niet, of komt hij er op het allerlaatste moment achter wanneer het te laat is om te genezen, en de bijen sterven.
Professionele imkers leveren in de regel honing in bulk in, en hiervoor hij moet slagen voor een passend examen, wat op zijn beurt een garantie is dat echte honing geen suiker en antibiotica bevat.
Een dergelijke laboratoriumanalyse is vrij duur, dus stationaire imkers doen het helemaal niet of zeer zelden.
Uit alles wat ik schreef, lijkt het erop dat echte honing alleen onder nomadische imkers is. Natuurlijk is dit niet zo!
Als een stationaire imker zijn bedrijf serieus neemt, niet op de noodzakelijke tests bespaart, bijen niet behandelt tijdens het verzamelen van honing, dan krijgt hij nog minder honing uit één bijenkolonie, maar dergelijke honing zal zeker echt en nuttig zijn.
Vraag voordat je honing koopt waar en hoe het is verzameld. Dit helpt om te begrijpen hoe hoogwaardig een product aan u wordt aangeboden.
Wees gezond en eet honing.
(Nog geen beoordelingen)
Bezig met laden ...
